Sinemadan Çıkmış İnsan..

İzlemeye oldukça geç kaldığım filmlerden biri conversations with other women. Gerçi 2005 çıkışlı olmasına rağmen Türk izleyicisinin 2007 yılında izlediği filmde, özellikle Fight Club'tan seyrine alışık olduğumuz Helena Bonham Carter ve Thank you for Smoking ile aşina olduğumuz Aaron Eckhart kadın ve erkek ilişkilerini, geçmişin geçmişte mi kaldığını yoksa onu hep yanımızda mı taşıdığımız sorularını ele alıyor bir biçimde.

Bir insan birini ne kadar çok severse sevsin O'nunla beraber olabilir mi tüm hayatı boyunca? Ya da O'ndan ayrılsa bile O'nu unutması mümkün müdür? Peki ya bir gün karşılaştıklarında birbirini tanımazlıktan gelmek bütün herşeyin üstünü örtmeye yeter mi? Kadın ve erkek, iki farklı bakış açısından- iki farklı kamera gözünden birbirlerini tanımaya başlıyorlar yeniden.

İkisi de hayatlarını farklı bir yöne doğru götürmeye devam etseler de ( birinin doktor bir kocası varken diğerinin de genç güzel bir sevgili vardır) ve kameralar hiç kesişmese de bir şeklide birbirlerinin çekim alanına girmek o kadar kolay ki; eski defterleri açıp senede bir gün tadında yaşanan bir gece ne kadar etkileyecektir acaba hayatalarını? Kadın arkasını dönüp giderken, erkek, kadına methiyeler düzüp aşkına cevap mı arayacaktır, yoksa kadın herşeyi içine gömüp hiç gerçekleşmeyecek bir hayale, bir umuda arkasını dönüp gidecek midir?

Birbirini yeniden tanıma çabası ne kadar anlamlıdır ki karşındakinin herşeyini bildiğin zaman? Geçmişte yaşanan güzel zamanların hatırına "nostalji " dediğimiz o derin çukuru eşelemek günümüze ne kadar yarar sağlar ki? Ana rahmine dönüş istemiyle geçmişin karanlık taraflarına yolculuk keşke ya da bir daha olsa nidalarıyla geçirilen bir gece, birbirine kızgın ama bir taraflarıyla hala birbirlerini seven iki kişiye; kadın ve erkeğe nasıl bir yarar sağlayacaktır ki birbirlerini biraz daha acıtmaktan başka? ( en çok canını yaktıklarım en sevdiklerimizdir hesabı)

35 yaşında bir erkek ve 35 yaşında bir kadın onları takip eden 20'li yaşlarına dönebilir mi bir gece içinde?