Başka Semtin Çocukları



Sultan Makamı ve Ihlamurlar Altında gibi televizyon dizilerini çekmiş yönetmenin ilk uzun metrajlı filmi. Daha önce Gazi Mahallesi (1997) adlı bir belgesel çalışması bulunan Aydın Bulut yine oraya dönüyor bu filmiyle.

Veysel (İsmail Hacıoğlu) aynı konfeksiyon atölyesinde birlikte çalıştığı bir kızı sever, ancak kızın ailesi -özellikle abisi- birlikte olmalarına karşı çıkar. Çünkü Veysel Alevi, kendileri Sünni’dir. Veysel ile en yakın arkadaşı İsmail (Volga Sorgu) çok içtikten sonra abi ile kavga ederler; sabah Veysel’in cesedi çöpte bulunur. Güneydoğu’dan dönen ve çatışmalarda yaşadıkları yüzünden psikolojik olarak çok da iyi durumda olmayan Veysel’in abisi Semih (Mehmet Ali Nuroğlu) cinayeti araştırmaya koyulur. Burdan sonrasını nasıl anlatsam bilemiyorum, çünkü pek çok yan hikaye ve karakter giriyor filme, dağılıp başka bir şey anlatmaya başlıyor film. Sonunda ise öngörülebilir, ama keşke olmasa dedirten bir şekilde de noktalanıyor.

Veysel ve İsmail’in hayallerine ve engellerine odaklansaymış hikaye, ortaya daha tutarlı ve ne dediğini bilen bir film çıkabilirmiş sanki. Başlangıçta öyle de oluyor; Veysel’in sevdiği kızla birlikte Amerika’ya gitme hayali var. İsmail ise bir pavyonda bodyguardlık yapmak istiyor. Ama sonra o kadar çok şey söylemeye çalışıyor ki bu yüzden de hiçbirini söyleyemiyor film. Belki bu çok karakterli ve çok hikayeli yapı oranın karmaşasını anlatmak için yönetmenin en uygun gördüğü yol olabilir. Diyelim de öyle düşünmüş, peki o zaman neden arka planda ara sıra gördüğümüz eylemci gençliğe de bu karakter bolluğu içinde yer vermemiş. Gazi Mahallesi’nin orayı hiç bilmeyenler tarafından bile bilinen bu kısmını neden dışarıda bırakmış anlamadım. Sadece Veysel ve İsmail’in hayatta bir yer edinme hikayesiyse de bu; neden diğerleri var? Bu haliyle film bana kalırsa “bir şey söyleyecektim unuttum, aklıma başka bir şey geldi onu anlatayım, diğerini hatırlayınca söylerim artık” filmi olmuş. (Evet bence böyle bir tür olmalı.)

1 yorum