Sinemadan Çıkmış İnsan..

Yönetmen: Mike Judge

Oyuncular: Luke Wilson, Maya Rudolph ,Dax Shepard

(2006)

Geleceğe dair bilim kurgu filmlerde bilim ve teknoloji hayalimizin uçlarındadır hep.. Peki ya insanoğlunun zeki bireyleri gittikçe daha az ürerlerken zihinsel kapasiteleri daha düşük olanları hızla çoğalmaya devam ederse nasıl bir gelecek manzarası ortaya çıkar? Mike Judge bu soruya iyi karikatürize edilmiş bir yanıt veriyor..

Film ; 2005^te iki ayrı zeka düzeyinden çiftlerin karşılaştırılmasıyla başlıyor.. Çiftlerimizden biri oldukça yüksek IQ^ya sahip olmalarına rağmen yıllarca üresek mi üremesek mi kaygılarıyla boğuşarak 50 yıl sonra tek bireye düşerken ; IQ düzeyi düşük olan çiftimiz kah kendi isteğiyle kah doğum kontrol yöntemi kullanmayı unutarak çoğaldıkça çoğalıyor .. 50 yıl sonrası soyağacı çınar büyüklüğüne ulaşıyor..

Tehlikenin farkına varan -çoğunluğun ise ne iş çevirdiklerinden çoğu kez habersiz olduğu- amerikan ordusu insan dondurma projesiyle harekete geçiyor.. sadece ve sadece ortalama zekaya sahip olduğu için ordu içinden seçilen Joe ve özel sektörden seçilen Rita bir yıl sonra uyandırılmak üzere dondurma kabinlerinde derin bir uykuya yatırılıyorlar.. Ancak işler umulduğu gibi gitmiyor ve daha bir yıl dolmadan proje ekibinin dağıtılmasıyla Joe ve Rita^da bulundukları kabinde unutulmaya mahkum kalıyorlar.. Ta ki 2505^teki büyük çöp yıkımına dek.. bıraktıkları yere 500 yıl sonra düşen iki insanın gözünde gelecekteki dünya hiç de umdukları gibi değil.. filmi en gerçekçi hale getiren idiokrasinin tüm toplum yaşamına yansımalarına ayrıntılarda da uyulmuş olması.. Joe konuşulan dili anlıyor ama o konuşmaya başladığında herkes ona gay muamelesi yapıyor.. tüketme nesneleri tümüyle 5 yaş zekasına hitap ediyor.. ve insanlık kendi temel ihtiyaçlarını karşılamaktan bile aciz haldeyken Joe birden kahraman gibi ortaya çıkmış oluyor.. Rita mı.. O Joe^dan daha akıllı:)

Kahramanlarımızın; insanın kendini dünyanın en zeki insanı olarak bulmasını yadırgarlarken aralarında geçen konuşmada “Einstein da acaba kendini böyle mi hissediyordu ve o bombayı neden yaptığını şimdi anlıyorum” demeleri ise filmde kendimize minik bir bakış atmamıza neden olan tek sahne belki de..

Sıcak bir gün için keyifli bir film..