Deja Vu


2006 yapımı Tony Scott filmi.

Film, Mardi Gras sırasında bir feribota yapılan bombalı saldırı ile açılıyor ve ondan sonrası da olay yerine gelen, güneş gözlüklerini çıkartıp arabadan inişiyle tipik bir ajan olan Denzel Washington pozları ile gelişiyor.

Bu kez Denzel ağabeymiz öyle üst düzey bir konumda değil, FBI için çalışmıyor. Sadece Yakıt-atık vs.. şeylerle ilgilenen bir büronun ajanı (ATF). Olayı çözme aşamalarındaki muhteşem sezileri, her şeyi eliyle koymuş gibi bulma yetenekleri sayesinde FBI tarafından hemen seviliyor, sayılıyor ve davaya atanıyor. Bu kol kanat germe meselelerinin yanında bir de ortağının olayda hayatını kaybetmesi ve nerden geldiği anlaşılamayan bir kadın cesedine Denzel^in özel ilgisi sayesinde olay tamamen adamımızın kontrolüne geçiyor.

Bu, her şeyi anlamış, hayatı çözmüş, diliyle yakıtları anlayan, bir bakışıyla olay yeri incelemesini bitiren, kamera kayıtlarını incelerken “bir dakika orda dur, bu ne” diye soran amerikan ajanlarından gına geldi. Filmde konu ne olursa olsun, bu tipik ajan davranışları sayesinde ben uzaklaşıyorum, bir türlü içine giremiyorum filmin ve neticede sevmiyorum.

Takıntılı Denzel^in, 40 yıllık FBI ajanıymışçasına FBI^ın zaman makinesi tadında bir şeyler (pamuk prenses) keşfini bile sadece olayı aydınlatmak için kullanacak çapta algılaması, buna verdiği gayet doğal tepkisi, “hadi şu notu odama gönderelim” doğallığı insanı şaşırtıyor. Hatta bu takıntılı adamı gözü yaşlı izleyen FBI ajanlarının, sonuna kadar destek veren duygusallıkları ve birkaç eyaletin elektriğini kullanan bir cihazın içine Denzel^i koyacak kadar ileriye gitmeleri ile de güldürüyor.

“Neticede hiçbir şey bir kez yaşanmıyor, her olay değiştirilebilir ve tüm sonuçlar aslında müdahale edilmemiş ham verilerdir” gibi bir şey çıkıyor ortaya, uzunluğu ve klişelerin hepsine saygı duruşu yapmak isteyen tavrıyla film benden kocaman bir kırık not alıyor. Denzel Washington ise artık olaya sonradan gelen ajan rollerinden sıyrılmalı, aldığı bedavadan Oscar^ın hakkını verecek rollere soyunmalı. Yaz ayları diye olmadık yerden aksiyon yaratalım günleri neticesinde izledim, kamerayı beğendim. Gerisi sıcağı unutma çabasıydı..

1 yorum:

  1. farelzan said,

    merhaba,

    dejavu'yu bana da esim tavsiye etmisti, seversin diye ama bana da cok tat vermedi. bir kere Denzel'in karakteri niye bu kadinla o kadar ilgilendi pek akil almiyor. Bir de cok yaslanmis amcam artik, eski jon halleri kalmamis.

    muhabbetle

    on 1 Ağustos 2007 16:16