Die Fetten Jahre sind vorbei
Bazı insanlar hiç değişmez.
Hazır sinemadan çıkmış insan modundayken yazayım istedim. Harika bir film bu. Öyle bir film ki, filmi çektiğinde henüz 34 yaşındaki Hans Weingartner'e 11 sene sonra Almanya'yı Cannes büyük ödülünde temsil edebilme onurunu yaşatmış. En başlarda hikaye klasik bir solcu eylemle başlayarak klişelerde gezineceği korkusu yaratıyor. Fakat gençlerin yeni eylem şekli gayet enteresan olacaktır. Zenginlerin binlerce dolarlık güvenlik sistemleri ile kendini huzurlu ve güvenli zannettikleri evlerine girip, hiç bir eşyayı çalmayarak fakat eşyaların yerlerini değiştirip bir de "varlıklı günleriniz artık sayılı" veya "çok paranız var" yazılı bir not bırakarak korkuyu yaşantılarına sokmak. Zaten Jan (Daniel Brühl) de söylüyor filmde;
"Aslında insan doğal olarak da çok güçlü uyuşturucular salgılar, mesela korku. Öyle bir hale gelirsin ki, köşeye sıkışırsın, çaresiz hissedersin. Ama kendine güvenin her zaman artar ve inanamayacağın şeyler yaparsın".
Hardenberg'in evinde durum farklıdır, bu sefer korkuyu onlar yaşarlar ve panik haliyle dünyayı kurtarmak yerine kendi kıçlarını kurtarmayı yeğlerler.
Hans Weingartner, gerçekten inandığı şeyleri empoze etmek yerine, karşı tarafında fikirlerini almayı ve filmi sağ-sol çatışması yerine psikoloji-aşk-hırs-arkadaşlık dörtgenine yayararak bence çok güzel bir şey yapmış. Jan ile Jule'in bakışmaları, Peter'ın sürekli soğukkanlılığı ve eski devrimci / yeni kapitalist Hardenberg'in her an bir piçlik yapacakmış hissini başarıyla aktarmış. Bunların dışında Hardenberg ile Eğitimcilerin kendi gerçeklerini anlattığı sahnelerde hiç bir şekilde taraf tutulmamış.
Hele öyle bir sahne var ki sonlara doğru, arkadaşların hiç bir şeye değişilmeyeceğini kanıtlayan. Gerçekten gülümsetiyor yüzünüzü. Aşk nasıl sonuçlanıyor bilemiyoruz, bir sonraki eylemlerinde başarılı olacaklar mı onu da bilemiyoruz ama, zaten mutlu sonla noktalanırken verdiği ayarın açıklığı ve netliği, bazı karaktersiz insanları akıllara getirince ayakta alkışlamak geliyor elimizden sadece.
gerçekten de bazı insanlar hiç değişmez, çünkü onların çok parası var.
1 yorum:
-
uzun bir film bu.ağır işliyor gibi görünüyorsa da biryerde öyle birşey oluyor ki konu dağılmadan olayların devam etmesini sağlıyor.finalde jeff'in masalsı sesinden "hallelujah" dinlemek de hoştu ayrıca.
on
