Bom Yeoreum Gaeul Gyeoul Geurigo Bom

Etiketler: , , , , Gönderen Wereyda on 16 Aralık 2007 Pazar zaman: 16:40

2003 yapımı bir Kim Ki Duk filmi, son zamanlarda seyrettiğim en sıkıcılardan..

Baştan söylemem gerek, ben bir filme "sanatsal" açıdan bakabilecek kalibrede bir insan değilim, yetersizliğim söyleyeceklerime etkiyebilir, beğenmiş olanlar bağışlasınlar.

İlkbahar, Yaz, Sonbahar, Kış ve İlkbahar olmak üzre 5 bölüme ayrılmış filmin soundtrackindeki birkaç parça haricinde, sadece bir dostumla seyretmiş olmam anlamlı ve gülünesi kıldı filmi benim nezdimde. Tek başınıza seyrettiğinizde sözlük anlamıyla "sıkıcı" ve "uyku getirici" bir film olduğunu belirtmem gerek: seyretmeniz zaman kaybından öte, sinir harbi.

İnsan bir filmden beklenti içine girmemeli evet, yoksa hareketli, gizemli, etkileyici bir şey olmadığını görüyor ve hayalkırıklığına uğruyorsunuz. Prajnaparamita Sutra denen budist öğretisinden haberdar oldum, bir balığa, bir kurbağaya, bir yılana bağlanan taşın daha sonra sizin sırtınıza bağlanmış bir taş olarak geri döndüğünü öğrendim vs vs.. ama asıl öğrendiğim: bu film sizin zevkinize bağlanmış bir taş. Boşa geçen 1'45''dan başkası değildi benim için.

Hwal ile kıyaslamıyorum bile. Çok sinirlendim.

3 yorum:

  1. hayalmeyal said,

    kim ki duk'u keşfettiğim film olduğu için belki benim için özel bir film bu. bir yerden sonra dağılıp biraz da sıkıcı hale gelmesine rağmen çok eğlenmiş ve yönetmeni sıkı takibe almıştım bu filmden sonra.

    on 16 Aralık 2007 20:16


  2. Unknown said,

    Görsel açıdan etkileyici olsa da filmin ikinci yarısında anlatım gücünü yitirdiğini düşünüyorum. Özellikle karakterin geri dönüşü ile film kendisini tamamlamış gibi duruyordu, ondan sonrası zorlama geldi.

    on 16 Aralık 2007 20:52


  3. lady shave said,

    çok etkileyici bir görsel zenginliğe sahip film.. sırf bunun için bile övgüyü hakediyor.. bir filmi film yapan herşey vardı bence.. diyalogların neredeys hiç olmayışı bir filmi 2 saat izlemeyi zorlaştırır, ama görüntüler ve hikaye bence o kadar güzeldi ki hiç sıkılmadan katlandım.. içinden akıp gitti film..

    on 19 Aralık 2010 03:00


Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)