Sinemadan Çıkmış İnsan..

John Carney^in yazıp yönettiği 2006 yapımı başarılı bir film Once..

Kendi halinde şarkılar yazan ve sokaklarda söyleyen bir adam, babasıyla yaşıyor ve hayatının aşkı ile ayrılmış, bir çeşit hayat kırgınlığı yaşıyor ve yalnızlığının sözlerinden güzel şeyler çıkartıyor.. Gündüzleri herkesin bildiği şarkıları çalıyor, para kazanmaya çalışıyor, geceleri ise bastıramadığı sesinden çıkan şarkıları bağıra çağıra, içinden geldiğince söylüyor, insanların dinlemediğini biliyor ve bu rahatlıkla belki de kendini döküp boşalıyor.. Savrulup dağılmasını engelleyen şarkılarını dinleyen biri çıkıyor bir gün, kız geliyor ve gayet ısrarcı bir şekilde belki de irlanda^daki yabancılığının rahatlığıyla çocuğa neden gündüzleri çalmadığını soruyor, şarkıyı kime yazdığını ve onun ne olduğunu merak ediyor, kişiliğine iniyor.. Şarkısını paylaşan hayatını parlaşır diyor belli ki, o şarının kişiselliğinden güç alıyor ve sormaya devam ediyor, sonunda çocuğun elektrik süpürgesi temizleyen birisi olduğunu öğreniyor ve yarın süpürgesini getiriyor.. Sonrası müzik doğuyor, bir şeyler oluyor, öyle herkesin bildiği şeyler değil, birbirlerini tanımıyorlar belki, ihtiyaçları da yok, sadece devam ediyorlar..

Once, bildiğimiz romantik filmlerden çok belirgin bir şekilde ayrılıyor, aslında bir çeşit modern müzikal de diyebiliriz.. Gerçekten muhteşem olan soundtrack^inin çok değerli bir albüm olduğunu ve bu albümün kaydedilmesine neden olanlarla birlikte yapım aşamasını izliyoruz gibi.. “Çocuk kızı gördü, tanıştılar, gülümsediler, çocuk kızı öptü, aşk oldu” netliği de yok filmde, bir sevgi var, başka insanlara yöneltilmiş, onu farklı bir zaman diliminde bir diğer insan üzerinde deniyorsun gibi, başarılı olsan da filmin adı “once”..

Nedense filmi izlerken Damien Rice-Lisa Hannigan ikilisi geldi hep gözümün önüne, Damien gibi adam Glen Hansard, Lisa^nın kırılganlığı Marketa Irglova ile benzeşiyor, yalnız adamın yalnız şarkılarına bir başka gönül yalnızı eşlik ediyor.. Falling Slowly en iyi orijinal şarkı ödülünü ne kadar hakkettiğini de gösteriyor, bunun dışında çocuğun Katherine^in görüntüleri eşliğinde söylediği Lies^da muhteşem bir şarkı, zaten söylenen tüm şarkılar kusursuz, bu zamanda böylesine bir “kız-çocuk” filmi izlediğim için mutluyum, siz de izleyin, kaçırmayın derim..