Türkçe: geri dönüş
Okunuşu: vazvraşcenye
Sinema bir sanattır. Ve evet bu film gerek göreselliği, gerek oyuncuların performansı, gerek müzikleri ile bunu tam anlamıyla gösteren harika bir dia gösterisiydi.
Yönetmen Andrei Zvyagintsev'in ellerinde gayet klişe olan bir hikaye şölene dönüşüyor ve izleyiciyi de boşlukları doldurması için filme katıyor.Varlığından uzakta yaşanan bir babanın 12 yıl sonra "geri dönüş"üyle başlayan bir yolculuk,çocuklar ve baba arasında gerçekleşen ego çatışmalarıyla devam ederken şaşırtıcı bir son ve ""Babaa!" haykırışı kulaklarınızda çınlıyor.
Mavi ve gri içindeki görsel lezzetiyle bir düş sunuyor sanki bu film.Hem baba hem çocuklar hem de anne yi anlayabiliyorsunuz.Karakterler o kadar gerçek ki herbiriyle empati kurabilmenizi sağlıyorlar.
Filmde büyük kardeş rolündeki Andrei'nin filmin çekimlerinden kısa bir süre sonra filmin ilk sahnesinde atladığı iskeleden atlarken hayatını kaybetmesi de önemli ve ironik bir ayrıntı olarak aklımızda yer ediyor.
"Birden çok izlenmesi gereken filmler"listesinde yer alan,etkileyici bir sanat yapıtı.
ilk seyrettiğimde o kadar çok hayran kalmıştım ki bu filme, daha sonra afişini bulup odama asmıştım.. halada duruyor. Bence son yılların çekilmiş en kusursuz filmlerinden biri. Andrei Zvyzgintsen yönetimiyle bize tarkovski'nin hala yaşadığını kanıtladı adeta.
YanıtlaSilbugun fazla guzel film yorumu gordum, okudum. iyi hissetmiyorum kendimi. ozellikle de bu filmle ilgili. nadir bir sey yaptim ve lisede okulu kirip kmler katederek sehre gelip bu filme gittim. koskoca salonda hic koltuk yokmus gibi bir bayan geldi yanima oturdu serbest oturum oldugu halde. sonra film basladi.. baslangici boyle.. bitise sanki hic gelmedi..
YanıtlaSilZvyagintsev yeni filmiyle cannes'dan yanilmiyorsam en iyi erkek oyuncu oduluyle dondu. yakinda buralara da ugrayacak diye umuyorum..
sırlarla dolu bir film.
YanıtlaSilketum bir baba.
tuhaf bir hiyerarşisi olan ve geçmişten gelen bir yükü (günah? acı? nedamet?) ısrarla koruyan ve taşıyan bir aile.
tüm bunların anlamaya çalışan iki çocuk.
çocuklardaki baba duygusu. bir babaya sahip olma özlemi. bir babadan nefret etme. bir babanın son görevi?
trajik bir son.
içim burkulmuştu film bitince.
hala gizemini korur bende.
tarkovsky'nin rus sineması üzerindeki etkilerini görmek bakımından kayda değer bir yapım. yönetmenin, tarkovsky bakışını özümsediğini rahatlıkla söyleyebilirim. şiirsellik yerinde. zorlama yok. gözünün içine sokma yok. gayet dengeli bir film.
Filmle ilgili şurda iyi bir yorum var:
http://seyrussefer.wordpress.com/2006/06/11/ustunu-degistir-vanya-donus-the-return-2003/
bunca kelamdan sonra n.bilge ceylan'a neden bu kadar övgüler düzülür, neden el üstünde tutulur bu adam diye de sormadan edemiyorum.
film nasıl çekilirmiş bir baksın, tarkovskycilik oynamakla yönetmen olunmuyor. (böyle de acı bitsin bu yorum)
Blogda iki tane Andrei Zvyagintsev etiketi görünce sevinmiştim, acaba "Izgnanie" hakkında yorum mu yapıldı diye. Ama the return hakkındaymış her ikisi de.
YanıtlaSilizgnanie hakkında yorum okumak için de çok beklemeyeceksiniz :)
YanıtlaSilFilmi az önce izledim.Ve hemen google da filmle ilgili bişeyler aramaya başladım.Ben filmi tesadüf eseri değil bilerek indirdim.Festivallerde aldığı ödülleri heryerde okuyodum ve nihayet izledim.Gerçekten de denldiği gibi bu yönetmen Tarkovsky nin veliahtı dedikleri kadar varmış.O sahneler,o ışık,kameranın yerleştrildiği yerler,az diyalog bol görüntü.Filmin başındaki kovalama sahnesindeki kamera kullanımını gördükten sonra ne ile karşı karşıya kaldığımı anlamıştım,ayrıca en son sahne de çok etkileyici aslında her sahne her plan ve her sekans etkileyici.Söylenecek çok şey var aslında ama gerek yok gerçek sinema bu sadece izleyin.Bu arada bu filmi sevdiysen buna benzer bir Rus filmi daha izlemiştim Road to Koktobel adında.Bir baba ile çocuğun yolculuğu tavsiye ederim.O da çok etkileyici bir filmdi.Saygılar
YanıtlaSil